Zondagochtend...
...word ik wakker van gepraat en gelach in de woonkamer. Het licht schijnt onder mijn kamerdeur door. Versuft pak ik mijn mobiel om te kijken hoe laat het is. Vijf uur in de ochtend. Ik vraag me af waarom iedereen wakker is, de kerkdienst begint toch pas om tien uur? Dan zie ik dat ik een sms heb: TCC hereby informs you about a TSUNAMI warning for the whole of Tuvalu for the next five hours. Hmm. Toch maar opstaan. Mijn maag is leeg vanwege een fikse buikgriep en ik voel me moe en slap. Als ik mijn deur open doe, zie ik de hele familie aangekleed en wel voor de tv zitten. Als Taupule me ziet, roept ze: ‘Hurricane!' En wijst naar de tv. Daar zie ik de ravage die de aardbeving in Chili heeft aangericht. Ik kijk Teleke vragend aan en zeg: ‘Tsunami warning'? ‘Yes', zegt hij, ‘warning because of the earthquake', en hij moet een beetje lachen. Nog steeds ben ik niet helemaal wakker. Chili is toch heel ver hier vandaan? Maar een Tsunami waarschuwing, dat is best ernstig. Waarom zit iedereen hier maar een beetje te lachen voor de tv? Waarom doet niemand iets? Dan zie ik dat Mili drie grote waterdichte tonnen tevoorschijn haalt en er belangrijke spullen in stopt. Dit gebeurt overigens heel langzaam. Ik vraag haar of het wel vaker voorkomt dat er een tsunami alarm is in Tuvalu. Ze knikt glimlachend. ‘And you' zegt ze, en wijst naar een ton. Uit mijn slaapkamer pak ik mijn rugzak en stop er, zonder er goed bij na te denken, mijn laptop, paspoort en mijn dagboek in. Ik geef het aan Mili en ze stopt het in een ton. Dan gebaart ze dat ik me ook maar beter kan aankleden. Na een halfuur met de familie voor de tv te hebben gezeten, heb ik er genoeg van. Óf we gaan nu met z'n allen de boel ontruimen, óf we gaan gewoon weer lekker slapen, maar hier aangekleed voor de tv zitten kletsen met die tonnen in de woonkamer heeft weinig nut. Aangezien het er niet naar uitziet dat iemand het nodig vindt het huis te verlaten, en ik mijn slaap hard nodig heb, kruip ik mijn bed weer in en val meteen in slaap. Een paar uur later word ik weer wakker. Als ik mijn kamer uitkom, roept Teleke: ‘Warning is over!' Er liggen zo'n twintig mensen te slapen op de grond in de woonkamer. Allemaal mensen die geen stevig huis hebben en zich veiliger voelen bij ons thuis.
's Middags ga ik langs bij de lodge. Samen met wat gasten zie ik op CNN hoe de tsunami Japan bereikt. De tsunami is het gesprek van de dag. Veel mensen zijn naar het regeringsgebouw gegaan, met zijn drie verdiepingen het hoogste gebouw op het eiland. Dan besef ik me dat veel mensen wel ongerust waren, en dat die bezorgdheid misschien niet onterecht is. De kans dat er wat gebeurt, is klein, maar áls er iets gebeurt, is het wel meteen mis.
Maandagavond woon ik de afsluiting van het King Tide Festival bij. Eén van de ministers heeft het in zijn speech over de tsunami waarschuwing. ‘Iedereen hier was bang', zegt hij. ‘Maar deze angst duurde slechts enkele uren. Wij Tuvaluanen hebben continu te leven met een onzekere toekomst voor ons eiland. Buitenlanders die nu in Tuvalu zijn, hebben voor enkele uren de angst kunnen ervaren die wij Tuvaluanen elke dag ervaren'.
Volgende keer weer een leuk bericht!
Liefs!
Reacties
Reacties
Yes ik ben de eerste die mag reageren! ;-)
Wel een spannend verhaal deze keer zeg. Ik maakte me ook wel een beetje zorgen hoor. Gelukkig viel het reuze mee allemaal. Ben je al begonnen met je onderzoek? Dikke kus van je broer!
Jeejtje Mart, dat is even schrikken, al is het schrikken voor jou wellicht nog meer achteraf geweest!
Hoop dat je nu weer rustig kan slapen (zonder vervelende nachtmerries) en dat de buikgriep snel weg zal trekken!Die laatste alinea is trouwens wel erg leuk voor je onderzoek, toch niet helemaal verkeerd zo'n tsunami warning! ;)
Beterschap meis!
Liefs vanuit het regenachtige en nog steeds veel te koude Nederland!
Martje!
Wat spannend zeg, al besefte je dat misschien later pas.
Giel en ik zaten de zaterdagavond hier ook in spanning, maar gelukkig viel het uiteindelijk mee!
We hebben in ieder geval heel erg met je mee geleefd!
Ben je alweer een beetje opgeknapt?
En hoe gaat het met je onderzoek?
Heel veel beterschap!
Dikke kus
Hi Maxi !!
Ik heb me ondertussen geabonneerd op u verhalen. Zo blijf ik altijd op de hoogte :). Ik hou ervan u avonturen te lezen. Het doet me denken aan onze tijd samen in Marokko. Ik leef echt helemaal mee met u, precies of ik er zelf ben.
Nog heel veel plezier ginder en zorg maar dat ge er snel weer bovenop zijt hé !
Dikke kus
Eef
Hoi Marthe,
Tsunami's is iets waar je over hoort, ver weg hier vandaan, maar dat is nu precies waar jij bent nu. Zo komt het wel heel dichtbij! Gelukkig liep het goed af.
Ik geniet erg van je verhalen. Je gaat vast nog veel meer beleven daar. Geniet ervan!
Veel liefs
Anneke
Ha Mart,
Echt even andere koek! Gelukkig is het goed afgelopen! Je leert wel echt het leven op Tuvalu kennen, ook de minder leuke kanten. Trouwens, ik vind je verhalen echt leuk om te lezen!
Beterschap,
Liefs anne
Ha Marthe,
Gelukkig is het allemaal goed afgelopen meisje! Hopelijk is dit de meest spannende gebeurtenis op tuvalu op dit gebied. Het was even schrikken. Wat ben je dan vreselijk ver weg.... En ja, voor je lief niet goed te bereiken. Laat dat nu net ons kind zijn die bij ons in gouda zat. Wat blij waren we dat we rond 4 uur jouw stem hoorde van uit de slaapkamer van stijn via skipe. Hoe gaat het met je gezondheid? Knap je al wat op? Hopelijk ben je weer snel helemaal beter. Lukt het eten al een beetje? Wat schrijf je toch goed, dat valt ons steeds op. We kunnen ons alles zo goed voor de geest halen als je wat opschrijft Goed hoor.
Meisje sterkte knap maar snel op! Lieve groeten van Con en Geertje
Hee lieve Marthe!
Ohhh echt spannend verhaal joh! En bizar dat ze dan zo voor de tv zitten en halve maatregelen treffen... Ik hoorde inderdaad dat iederen in het regeringsgebouw ging zitten, bizar dat het zo op het nieuws is geweest en jij daar gewoon bij bent!
Je scihrijft inderdaad heel goed, en zie je nou, iedereen vindt dat dus je had best voor de viva kunnen schrijven haha :) Volgende keer echt naar me luisteren!
Mart, blijf je gevoel volgen en als dat is een lekker tukkie doen terwijl er tsunami warning is, zal het wel goed zijn ;)
En arme Stijn, die moet echt enorm zijn geschrokken!
Ik mail je nog! xx Karin
Leuke foto's chica! Gelukkig dat je zo snel terugmailde dit weekend :) En jij dus ook al aan de buikproblemen..ik heb vorige week 3 dagen in 't ziekenhuis gelegen met een parasiet. Doet best veel pijn! Gelukkig gaat het nu beter! Geniet ervan, ik moest echt lachen om je stukje over dat slapen tijdens de vermeende tsunami!
XXX
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}