Een palangi met een sulu, een fo en een puletasi
Zoals jullie kunnen lezen boek ik al aardig wat vooruitgang met mijn Tuvaluaans! Ik probeer echt iets op te pikken van de taal hier, maar van de meeste woorden valt geen chocola te maken. Behalve van de woorden die uit het Engels zijn gejat, zoals lepel (sepuna), vork (foka) en mes (naifi). Maar de meeste woorden zijn gigantisch lang dus dat maakt het er niet gemakkelijker op.
Het wonen bij mijn gastfamilie bevalt prima. Gelukkig ben ik kamperen gewend, want echt luxe is het, zoals in de meeste huizen hier, niet echt te noemen. Het huis zelf lijkt op een veredeldehut die ik vroeger als kind maakte. De woonkamer is behoorlijk groot, maar dat lijkt misschien zo omdat er geen meubels in staan. Op de grond liggen rieten matten waar we op zitten (en waar de halve familie op slaapt) en verder staan er twee plastic stoelen, een tafel en een tv. Er zijn drie slaapkamers: één voor Herena en haar man Tui, die drie kinderen hebben: Taupule van 11 (die is geadopteerd maar dat weet ze nog niet), Teleke Junior van 4 en de kleine Susana van drie maanden. De andere slaapkamer is voor de lichamelijk gehandicapte, ongetrouwde zus van Tui, Foliki, die is 24. De ouders van Tui en Foliki heten Mili en Teleke, en hebben een kleinzoon geadopteerd, Josu van 8, die ook bij ons woont. Verder woont er nog een neef van Teleke, Vakapulia die 24 is. En gister is er nog een soort van nichtje van 17 bij komen wonen die in Tuvalu gaat studeren, Ena. Full house dus! Maar wel heel gezellig. Er is trouwens wel een soort van badkamer, met een toilet (hebben ook niet alle huizen) en een (uiteraard koude) douche. Maar die badkamer stÃnkt! Ik geloof niet dat ie regelmatig wordt schoongemaakt...maar goed neus dicht en douchen maar. Herena heeft echt geprobeerd iets leuks te maken van mijn kamer, heel lief. Ze heeft een klamboe opgehangen (maar ondanks dat hebben Taupule en haar vriendinnetjes meer dan honderd muggenbulten op mijn armen en benen weten te tellen) en ze heeft een sulu (wikkelrok) aan de muur gehangen waar ik mijn foto's op kan prikken. Tekula kwam van de week ook haar spiegel brengen, die ik mag lenen en gister hebben Herena en ik bij een of andere oom een ventilator opgehaald, dus het is nu lekker koel 's nachts.
Wat ik nog niet heb verteld, is dat de familie Jehova's Getuige is. En omdat ik nu ook bij de familie hoor, wordt van mij verwacht dat ik net als de familie twee keer per week naar de kerk ga en mee doe met de Bijbelstudie die ze één keer per week thuis houden. Ik dacht nog onder die Bijbelstudie uit te komen omdat alle bijbels hier in het Tuvaluaans zijn, maar Vakapulia had nog ergens een Engels bijbel liggen....En donderdagavond ben ik voor het eerst mee geweest naar de dienst. Ik had natuurlijk geen passende kleding bij me, dus heeft Herena een puletasi (traditionele Tuvaluaanse jurk) voor me laten maken. Samen brachten we eenlap naar ‘de beste kledingmaakster van Funafuti', aldus Herena. De dame in kwestie bekeek me twee seconden, en gaf toen een knikje. Twee dagen later was mijn puletasi klaar en hij zit als gegoten! Hij is trouwens knaloranje, ik heb mijn WK uitfit dus al in the pocket ;) Ook heeft Taupule een fo, zo'n mooie bloemenkrans, voor me gemaakt. Ik kan nu door het leven als een echte Tuvaluaanse...
...Maar toch niet helemaal. Ik maak inmiddels behoorlijk onderdeel uit van de gemeenschap: ik speel volleybal in een lokaal team, woon bij een gastgezin, heb vrienden gemaakt, maak ceremonies mee en behoor tot de kerkgemeenschap van de Jehova's. Toch merk ik dat mensen mij soms een beetje argwanend aankijken (maar vervolgens wel vriendelijk glimlachen); ik blijf toch een vreemde palangi (blanke). Maar iedereen is heel aardig en open dus ik voel me wel geaccepteerd.
Ik zit nu trouwens in het regeringsgebouw, waar Ivy, mijn Taiwanese vriendin, me mee naartoe heeft genomen. We zitten nu allebei in een kantoortje te internetten. Ivy lijkt trouwens verdacht veel op Ushi, ik vraag me steeds af wanneer Wendy haar pruik nou eens af zet. Maar ze is wel heel lief: ze kwam me net een hele bak papaya (pow-pow in het Tuvaluaans...) brengen! Omdat hier bijna niet aan vers fruit en groente is te komen, krijgen Ivy en de andere Taiwanese vrijwilligsters elke week een pakketje toegestuurd met daarin groente en fruit van het Taiwanese seizoen! Ben ik best jaloers op. Maar echt belachelijk hoe ongezond hier gegeten wordt bij gebrek aan verse producten...Van de week heb ik een Taiwanees projectje hier bezocht, een groentetuin. Een Taiwanees heeft de leiding en lokale mensen wieden het onkruid. Elke week, op vrijdagochtend, worden de verbouwde producten verkocht op een soort markt. Die duurt van 7.00 tot 8.00, maar om 6.00 staan er al mensen in de rij en moeten er nummertjes getrokken worden om de verkoop eerlijk te laten verlopen. Prima project, maar jammer dat er zo weinig land beschikbaar is, nu is er veel te weinig om iedereen van groente te voorzien.
Verder heb ik gister het leven van de hond van mijn gastgezin gered. Omdat hier teveel honden zijn, worden honden van wie de baas geen belasting heeft betaald, gevangen en afgemaakt. Teleke had nog niet betaald, waardoor één van de twee honden van de familie gevangen werd genomen. Herena ging snel op haar scooter naar Teleke om het te vertellen, maar Teleke zei dat hij geen geld had voor de belasting. Dat was nogal sneu, want de hond is van Josu. Toen bood ik aan mijn bijdrage van volgende week nu alvast te betalen, zodat Herena geld had voor de belasting. Wij op de scooter naar het politiebureau (jaja die is hier, even als een gevangenisje!) en toen werden we naar het town counsil, soort gemeentehuis, gestuurd. Daar snel snel snel het geld gegeven, bonnetje gekregen en snel snel snel op de scooter naar de plek waar de honden gevangen zaten. Superzielig (ook al ben ik niet echt een dierenvriend, zelfs ik vond het zielig!), ze zaten in een veel te kleine kooi in de brandende zon te wachten op hun dood. Wij snel het bonnetje aan de beul laten zien en we mochten Spot uit de kooi laten komen. Wij terug naar huis en natuurlijk niks laten merken aan Josu...
Nou lieverds, ik verveel me hier dus niet! Wil volgende week beginnen met de eerste interviews. Er zal dan ook een king tide festival zijn, met allerlei sportactiviteiten en culturele dingen. Prima beginpunt voor mijn onderzoek dus! Volgende keer meer over mijn onderzoek....
Ik denk aan jullie!
Liefs!
Reacties
Reacties
Hee Mart!
Leuk wat je al weer allemaal hebt mee gemaakt!!! :)
Vanavond (bij jou morgen ochtend) bellen lijkt me leuk!
Ik zorg dat ik dan online ben!
KUS
Mart wat een ervaringen weer!Je bent in een paar dagen tijd een hele (grote) nieuwe familie (ik weet nu al niet meer welke naam, bij welke persoon hoort ;)..), bent Jehova Getuige geworden, hebt een hond van zijn dood gered en gaat al helemaal in kledendracht gekleed, haha!Echt super!
Veel succes met je eerste interviews en heel veel plezier op het festival volgende week!
Liefs
He Smarti!
Wat een schitterend verhaal haha! Zo te lezen voel je je al helemaal thuis op Tuvalu..zoals het een ware cultureel antropoloog betaamd :p! Veel plezier nog en succes met je onderzoek!
Dikke kus, Kieks
Lieve Mart,
Wat is er een week veel gebeurd zeg!
Ik zat in Oostenrijk dus lees nu al je verhalen weer. Ben weer helemaal bij gelezen!
Super dat je een gastgezin hebt gevonden, je voelt je echt helemaal thuis daar op Tuvalu! Nog super veel plezier en succes met je onderzoek!
Liefs Pauline
Hee Mar!!
Superleuk verhaal om te lezen! Ik zit echt met openvallende mond en dan weer hardop lachend te lezen :)
Je maakt echt veel mee en wat heerlijk hoe je erin op gaat! Blijf dat zo doen dan gaat het helemaal goed komen daar!!
Hier is vandaag het kabinet gevallen dus ook wel even wat leven in de brouwerij, verder alles zijn gangetje..
Liefs, Ka
Hee Mart! Leuke columns schrijf je! We hebben je verhaal met veel plezier en enige verbazing gelezen,wie had dat gedacht dat je ooit een Jehova zou worden :)... Xxx
Mart, je verhaal kan zo de Volkskrant Magzine in: boeiend, mens gericht en leuk geschreven.
Complimenten!
pap
wederom weer een erg amusant verhaal, leuk om zo telkens iets meer te weten over je leven daar! (ookal zag ik je in nederland ook niet vaak). Ben trouwens nu wel erg benieuwd geworden naar foto's van het huis waar je in woont...
toi toi met alles en veel plezier!!
Hoi Marthe,
Wat een feest om jouw verslagen te lezen! Het lijkt me geweldig en spannend wat je allemaal mee maakt.
Als je een lapje oranje stof mee kan nemen, maken we allemaal een Tuvu outfit voor het feest met Guus. Zijn we in ieder geval origineel! Lieve Marthe, veel plezier daar. Dikke kus X
Mart!
Petje af voor je aanpassingsvermogen!
Echt super hoe je het allemaal doet!
Het gaat helemaal goed komen daar die paar maanden!
Een Wai vanuit Thai..
Heey martie!
Echt superleuke verhalen joh! Wel tof wat je allemaal meemaakt. Pas maar op dat jij ook geen jehovagetuige wordt ;-) Ik lees je verhalen met plezier en kijk alweer uit naar de volgende.
Dikke kus van je broodje!
Heee lief martje!
Ik vind het superleuk om je verhalen te lezen! en wat heb je al veel meegemaakt!
Heel leuk dat je nu in een gastgezin zit, lijkt me sowieso al een hele ervaring omdat je dan gewoon 24/7 meegaat als een Tuvaluaanse.
Ik heb je nog 2 keer geprobeerd te smsen naar je Tuvaluaanse nummer, maar volgens mij is dat niet aangekomen?
Spannend dat je bijna begint met je onderzoek, ben heel erg benieuwd wat er uit zal komen!
Ik hoop snel weer een verhaal en foto's te zien!
Binnenkort weer skypen??
Liefs, je zusje!!
P.S Ik ga dinsdag bij de woonboot kijken!
leuk verhaal marthe, maar inderdaad giel, kijk je uit voor die jehova`s: tis veel bidden en weinig badkamer schoonmaken!! wat een toestand daar zeg!
veel sterkte, hoewel ik het gevoel krijg dat jij je overal wel doorheen slaat.
liefs,
bert.
Een echte heldin, volhouden zo!
zoen
Hoi Marthe. Oma en Opa hebben weer zitten te genieten van je nieuwe fotos. In Nederlandse kleding was je voor ons al bijzonder maar in je Tuvaluaanse kleding sla je alles. Ik stuur je elke zondag een e-mailtje. Komen deze wel aan aan het andere einde van de wereld?
Sterkte en de groeten van Oma en Opa
Hee chica!
Wat een verhalen weer hè! Je kent echt al veel woorden en ook die namen, volgens mij ben je gewoon goed in namen, of je hebt heel hard geoefend, want het lijken me geen gemakkelijke namen om te onthouden!!
Leuke foto's ook, om net even betere indruk te krijgen van hoe het eruit ziet. Ziet er wel uit alsof ze je wel accepteren en jij vet aan het integreren bent!!
Vandaag had ik mijn diploma uitreiking Criminologie, dus ben nu weledelgestrenge vrouwe haha :D. Was wel leuk trouwens. En ik had mn hele familie+Niels+zijn ouders+Jan Willem mee, maar de zaal was half leeg. Daarna lekker bij mij thuis broodjes gegeten.
Vanavond weer volley!
Ik heb een skype account aangemaakt, binnenkort even bellen?? Lijkt me leuk! Laat maar weten wanneer je kunt! Hoe zit het ook alweer met tijdsverschil?
Kus
ha chica! jij bekeerde hondreddende heldenkapster:D zetm op!kus kus
Ha Marthe,
Wat een leuke berichten en foto's! en wat een verhaal over je puletasi.....Jehova's getuigen, zelfs op Tuvalu! we staan er van te kijken. Pas maar op dat je niet helemaal in de Here terugkomtin nederland! Hier zijn de \jehova's getuigen aardig fanatiek en intimiderend. We zien je al zitten in het knal oranje eindeloos studerend in een engelse bijbel. Weet je, zie het maar zoals verhalen van de klassieken. Hopelijk moet je niet straks daar ook langs de deuren om het geloof te verkondigen. We denken dat daar je intergratie wel zal stoppen. Wel bijzonder gastvrij dat je zomaar in mag voegen in zo'n grote familie in een eenvoudige leefsituatie. Ik denk dat maar weinig nederlanders bereid zijn met alle luxe en rijkdom om iemand in huis te nemen. Leuk ook de foto's van de kinderen. En je knipsessie. Is het gelukt? Dit weekend heb ik Stijn geknipt. Hij wilde het lekker kort. Gelukkig is het goed gelukt! Dit weekend moet hij verhuizen....ik ben benieuwd waar naar toe! Je weet vast wel dat het kabinet gevallen is en weet je ook al van het schaatsdrama met Sven Kramer op de 10 km. Hij heeft door een vergissing van Kempkes(zijn trainer) De verkeerde baan genomen tijdens de wedstrijd en werd gediskwalificeerd terwijl hij veruit de beste tijd had. Weg gouden plak. echt balen. Verder hier alles goed. We zijn net als Stijn erg blij met zijn stage in Rotterdam en verlangen nu een beetje naar de fris groene blaadjes aan de bomen. Lieve schat hou je goed, Je doet het heel erg goed en sterkte met alle bijbelstudies. Kijk maar veel naar je mooie jurkals de studie in de bijbel gaat vervelen..... Ben benieuwd hoe je er uit ziet in de oranje puletasi!
Liefs en groeten Con en Geertje
Hoi Marthe!
Ik weet niet of je mij nog kent, ik ben de zus van Lotte en antropoloog in spé! Leuk om je blogs te volgen, daar kan ik nog wat van leren :)
Heb je al een beetje het idee dat je je vraag kunt beantwoorden? Ik stuur je ook even een berichtje omdat ik nu een docent heb van Taal en Cultuur die heel lang onderzoek heeft gedaan op Tuvalu. Hij heeft een heel interessant boek geschreven over 'gossip', waar hij heel erg ingaat op taalstructuren en politiek in taal. Dit is natuurlijk niet wat jij gaat onderzoeken, maar vandaag heeft ie ook verteld over de migratie van Tuvaluanen naar Nieuw Zeeland ivm global warming. Hij heet Niko Besnier, wellicht kun je relevante artikelen van hem vinden. Ik kan ook wel even aan hem vragen of hij materiaal heeft wat je kunt gebruiken. Hij is echt heel tof, heeft ook op Yale les gegeven en spreekt 6 talen ofzo (ook tuvaluaans) Ik zal het even aan hem vragen!
Ik wens je heel veel succes, en bovenal heel veel plezier! Leuk dat je al zo snel je weg hebt gevonden en een gastgezin hebt. Ik ben benieuwd naar je bevindingen.
Groetjes,
Lisanne
Hey, ik heb eindelijk ook eens de tijd genomen om jouw blogs te lezen. Het loont echt de moeite trouwens, een hoop leuke avonturen heb je te vertellen.
Ik moet wel zeggen dat ik jaloers ben als ik jouw foto's zie: Alles is daar enorm kleurrijk. Hier in Oman zijn er maar 2 kleuren: het geel van de woestijn en het wit van de huisjes. Groen valt hier bijna niet te bespeuren. Gelukkig heb ik hier nog het nodige comfort: eigen huisje met badkamer, al is er ook geen warm water 's morgens, eigen auto en een kok die 2x per dag superlekkere maaltijden klaarmaakt.
Verder valt hier natuurlijk weinig te bleven, maar erg is dat niet want werk is er genoeg (Ik ben al blij als het maar een werkdag van 12u is !)
Hou je goed daar en nog veel succes met je onderzoek !
Ciao
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}